Er komt dan toch schot in de zaak!

Goed nieuws gehad deze week. Degene die me aangereden heeft heeft blijkbaar dan toch eieren voor zijn geld gekozen en vlak voor de zaak voor zou komen beslist de minnelijke schikking te aanvaarden. Dat maakt dat ik 1 dezer dagen 750 euro overgeschreven krijg op mijn rekening. Blijkbaar bestaat er nog wel degelijk gerechtigheid. Er komt verder geen expertise meer aan te pas wist de verzekering mij te zeggen en dus heb ik dit weekend de staart van de WAW aangepakt.
Nog een keertje slissen en de fiets is klaar om te wrappen. Ik heb de folie al in huis. Uiteindelijk toch voor een andere kleur gekozen. Het wordt ROOD! De groene kleur was echt niet mis, maar eigenlijk lijkt rood me de enige echte kleur voor een sportwagen. Het voordeel van wrappen is wel dat je er alles in een wip af hebt en zonder problemen voor een andere kleur of bestickering kan gaan. Nu ja, de folie is wel redelijk duur, maar verf is ook niet echt goedkoop.
Het wordt ook wel tijd dat ik terug met de Waw kan pendelen, want in de winter is de flevobike niet altijd even prettig.
Ben vorige week al een paar keer stevig nat geworden. Gelukkig is het nog niet echt koud.
Als de nieuwe kleur erop zit zal ik eens werk maken van een nieuwe foto voor mijn account! :-)

Aan de slag!

De lichamelijke malaise is ondertussen door en de Flevoracer heeft ondertussen ook al weer wat kilometerjes gebold. Maar ik wil wel eens terug met de Waw de baan op, dus ben ik maar eens aan de slag gegaan om hem terug rijdend en toonbaar te krijgen.
Bij carbonwinkel.nl carbon en kevlar weefsel gekocht en hier in de buurt (oud-turnhout) een symphatieke winkel gevonden waar ik epoxy en de rest van de benodigde spullen kan krijgen (poly-pieces).
Ondertussen is het gat dat de paal  in het zelfdragende koetswerk geslagen had weer opgelapt en het ziet er redelijk goed uit. de stevigheid is helemaal in orde en ik heb er een goed oog in dat het esthetisch ook wel in orde komt.
De neus is een ander paar mouwen. Doordat die erg slap is valt er niet echt goed aan te werken. Maar ze zit vol met kreukels en ook een paar gaten.
Ik heb bij Fietser gevraagd naar de prijs van een nieuwe, maar die komt op 630 euro zonder btw en dan staat ie ook  nog niet in de kleur. Voor dat bedrag kan ik al wel even klussen. Ik heb er dus maar een laagje extra kevlar in gelamineerd en ga er toch eens wat uurtjes insteken om er terug een strak snuitje van te maken. "En passant" bouw ik dan ook mijn dubbele ledlamp in, want nu staat die er vooraan bovenop geschroefd. Mijn vrouw vindt het wel een leuk gezicht, maar aerodynamisch is dat toch  echt geen hoogvlieger. Wat de spiegels betreft ben ik er nog niet uit. Bij Velomobiel hebben ze wel een stel met leuke kapjes. In ieder geval moet ik er iets mee, want de originele houdertjes zijn ook beide gesneuveld in de strijd. En nu ik dan toch bezig ben...
Wat de kleur betreft ga ik het bij groen houden. Ik heb er redelijk wat positieve reacties op gekregen, hoewel ik zelf een mooi rood kleurtje wel zag zitten.
Ik ga er wel eerst eens stevig met de schuurmachine over, want er zitten nu al wat lagen verf, grondverf en spuitplamuur op, en de fiets hoeft echt niet zwaarder te worden.
Voor Paul is het wel een beetje sneu dat de gratis reclame voor Karwij er na de werken niet meer op zal zitten. :-)
Wat de aanrijding aangaat, daar zit geen schot in. De aanrijder beweert dat er helemaal geen aanrijding geweest is, enkel een discussie en dat hij dus ook geen vluchtmisdrijf heeft gepleegd.
Maar ik heb geen getuigen, dus het is zijn woord tegen het mijne. Ik kan dus voorlopig nog niet aan de herstelling van de achterkant beginnen, want mijn verzekering vraagt daar nog even mee te wachten voor het geval er toch een expertise dient plaats te vinden.
Nu ja, wordt ongetwijfeld vervolgd.

Niet zo leuk

Het zit me de laatste 2 weken niet echt mee. Of liever, het zit echt niet mee!
Het is begonnen met een aanrijding achteraan door een laguna met een bestuurder die vond dat ik echt niet op de weg hoorde en dat dan ook aangaf met gebaren, grimassen en het wijzen naar zijn voorhoofd. Maar aangezien ik voor hem reed, en hij blijkbaar wel zin had in wat rodeorijden heeft hij me maar een duwtje gegeven. Beetje lullig allemaal, maar wel wat schade, dus stelde ik hem voor om het via de verzekering te regelen. Dat zag hij blijkbaar helemaal niet zitten en ipv de auto aan de kant te zetten om de aangifte op te maken stapte hij doodleuk in en scheerde weg. Dan maar de politie gebeld en PV op laten maken. Gelukkig had ik wel zijn kenteken weten te onthouden. Blijkt het nog iemand te zijn die een paar straten bij me vandaan woont. Omwille van privacy redenen mag ik hier niet vertellen wie het is (al snap ik niet goed waarom niet).
Nu ja, intussen is er een schadebestek opgemaakt door Fietser en zie ik wel hoe het verder loopt.
Als dat het enige zou zijn was het nog wel te behappen, maar ondertussen ben ik ook nog op de flank gegaan met de waw en uiteindelijk tot stilstand gekomen tegen een stevig paaltje langs de weg.
Gevolg: de waw flink in de prak en ikzelf 6 ribfracturen en een borstbeenbreuk. Daar ga ik dus nog wel een paar weken plezier van hebben! Das dus flink balen! ik begrijp ondertussen ook de aversie van motorrijders voor paaltjes en toestanden langs de weg. Volgens mij had deze rij paaltjes geen enkele toegevoegde waarde en was het, indien ze er niet gestaan hadden, enkel met wat schrammen afgelopen
Maar aangezien je van de nood een deugd moet maken ben ik al volop aan het denken over de nieuwe kleuren die ik de waw ga geven. En mijn nichtje is nogal sterk in het ontwerpen van mooie bestikkering, dus dat gaat wel goed komen. Maar ondertussen zal ik wel terug op de racer moeten gaan liggen voor mijn woon/werk trafiek.Tenminste, zo snel die ribben een beetje uit de voeten zijn.
Toch vind ik de waw nog steeds een prachtig ding en ik hoop hem dus snel terug op de baan te hebben.